Ղազարոս Աղայան՝ նշանավոր մանկավարժ, գրող, հրապարակախոս, ում գրական ձեռագիրը ընդմիշտ կմնա հայ գրական պատմության մեջ: Նրա մահվան տարելիցի օրը վերհիշենք մեծերի մտքերը Աղայանի մասին:

Կարծես հեքիաթների միջից եկած, մեր իրականության մեջ քայլող մի զորապետ իշխան լիներ, լեռների քաջ որսկան, աշխարհե աշխարհ կտրող քարավանապետ։

Աղայանը խորքով լավատես էր. վիշտն ու տխրությունը չափազանց կարճատև պահեր էին նրա մոտ։ Կարելի էր ասել, որ նա իր կյանքում երբեք չհիասթափվեց, միշտ մնաց ոգևորված, հավատով։ Միտքը վառ էր միշտ, հարցասեր, հետաքրքրվող, ականջը միշտ նորության՝ գրական, հասարակական և գիտական գյուտերի, նվաճումների։

Ավետիք Իսահակյան

Ղ. Աղայանը մի հոյակապ մարդ էր ու խոշոր մտածող, երազող, գրող։ Բայց նրա կյանքը անգիր անցկացավ։ Անցկացավ իր բարեկամների, ընկերների ու մտերիմների շրջանում, ու միայն նրանք գիտեն, թե ինչքան բան ուներ նա ու ինչքան բան տարավ իր հետ։

Նրա թողածը շատ է քիչ, տարածն ու կորածը՝ ահագին:

Նա նման չի մեր գրողներից ոչ մեկին։ Նա ամեն մի ճյուղի մեջ ցույց է տվել ինքնուրույն ճաշակ և տաղանդ և երբեք չի եղել երկրորդը։

Նա ունեցել է խոր հավատ ու հարգանք դեպի իր գրիչը, գրիչը համարել է մի սրբազան արարողություն, գրիչ առնելիս կարողացել է վերանալ, և նրա բանաստեղծական աշխատանքն էլ եղել է միշտ վեհ, իդեալական, մաքուր, մանկական:

Հովհաննես Թումանյան

Ժողովրդայնությունը Աղայանի մայրենի լեզվի բովանդակ ոգին է, որով այդ լեզուն դառնում է հոգեկան կյանքի, արյան լեզու։

Ամբողջ սերունդներ Աղայանից սովորեցին խոսել և սիրել մայրենի լեզուն:

Դերենիկ Դեմիրճյան

Աղայանցի բարերար ազդեցությունն իր ժամանակի վրա անկասկածելի է։ Այդ բարերար ազդեցությունը կապված է Աղայանցի բարոյական հազվագյուտ մաքրության հետ, մի հատկություն, որը նրան բարձրացնում է ազգային դաստիարակի բարձր կոչման աստիճանի։

Ավետիք Արասխանյան

Նրա կյանքն ու գրականությունը միաձույլ էին. թերևս մեկը լրացնում էր մյուսին։ Երկար տարիների մանկավարժը հոգեբանորեն իրեն կոչված էր համարում ժողովրդական ուսուցիչ լինելու։

Ստեփան Զորյան

Armenia has its own unique Easter celebrations and traditions. Easter is one of the brightest holidays of the Armenian Apostolic Church. It is a moveable feast, the day of the celebration is not fixed and each year it is different. The feast of the holiday is always celebrated from 22 March to 26 April (35 days).

Easter is also known as  Surb Zatik. Remembering the resurrection of Jesus is a way to renew daily hope that we have victory over sin.

Visiting church, funny games, colorful eggs, bread, greens and all the goodies make Armenian Easter very enjoyable.

Another interesting tradition is coloring of eggs. Easter eggs are dyed red using the traditional method of immersing them in an infusion of red onion skins – representing the blood of Christ. A favorite egg-tapping game is played by children and adults alike. You hold a hard-boiled egg upright, the other person holds their egg upright, and you tap their egg. If you crack the other person’s eggshell first without breaking your own, you win and get their egg. You keep doing this until the person with the most eggs wins. All the children play this game.

Armenians cook rice with raisins where rice is the symbol of the humanity, and raisins represent all Christians.

The easter table also includes Armenian fish Ishkhan and red wine, which symbolize the flesh and blood of Christ.

The most popular bread for Easter is Chorek. It is a sweet bread. It’s especially loved by kids. Chorek is a rather sweet and puff bread, that’s why it’s not an everyday dish, but is made once a year, during Easter.

Բառապաշար

• Celebration-տոնում
• Tradition-ավանդույթ
• Feast-խնջույք
• Holiday-տոն,արձակուրդ
• Resurrection-հարություն
• Rice-բրինձ
• Raisin-չամիչ
• Symbol-խորհրդանիշ
• Wine-գինի
• Blood-արյուն
• Moveable- շարժական