Խիղճը

Կար-չկար մի մարդ կար: Այդ մարդը անխիղճ էր: Նա ոչ ոքի չէր սիրում, անգամ   իր որդուն: Որդին ամեն ինչ անում էր, որ հայրը նրան սիրեր, բայց չէր ստացվում ոչինչ:Մի օր որդին սաստիկ հիվանդանում է , ընկնում հիվանդանոց :Մեծ  գումար էր անհրաժեշտ, որ տղային բուժեին: Հայրն ընկնում է դռնեդուռ, օգնություն խնդրում մարդկանցից, որ գումար գտնի: Բոլորը խղճում են նրան, քանի որ նրա տղան շատ սիրված ու բարի էր: Այս մարդը գնում է եկեղեցի, ներողություն խնդրում իր չարության, անխղճության համար,և խնդրում Աստծուն, որ իր որդին առողջանա: Նաև խոստանում է, որ շատ կսիրի ու էլ  երբեք որդուն մենակ չի թողնի: Մի  քանի օրից որդին առողջանում է, իսկ անխիղճ հայրը՝ բարիանում: Նա շնորհակալություն է խնդրում Աստծուց իր աղոթքները լսելու համար:Եվ հայրը ասում է

– Ես քեզ երբեք միայնակ չեմ թողնի տղաս: Ասում է հայրը որդուն:

-ես էլ քեզ հայրիկ,: Ասաց տղան: Եվ նրանք սկսեցին երջանիկ ապրել և իրարից չէին բաժանվում:

 

 

 

Ուսումնական առաջին շրջանի ամփոփում. անգլերեն

English. A good time is coming

English․ Bees and Balls

My favourite school subject

English. November 7 — 11

English

English. October 31 — November 4

English. September 26 — 30

English Lesson 1

English

English. February 14-18

My school day

English. may 16-20

 

 

 

 

Մեսրոպ Մաշտոց. Հայոց գրերի գյուտը

Երբևէ մտածել եք հայոց գրերի գեղեցկության և կատարելության մասին։ Եկեք ևս մեկ անգամ խոսենք հայոց այբուբենի ստեղծող՝ լեզվաբան, աստվածաբան և վարդապետ Մեսրոպ Մաշտոցի մասին, ում դերը հայ ազգային ինքնության պահպանման գործում հնարավոր չէ չգերագնահատել։

ՄԵՍՐՈՊ ՄԱՇՏՈՑ։ԿՅԱՆՔԸ

Հայտնի է, որ Մեսրոպ Մաշտոցը ծնվել է 361 կամ 362 թվականին,Տարոն գավառի Հացեկ կամ Հացեկաց գյուղում։ Նրա աշակերտ Կորյունը նշում է, որ Մաշտոցը լավ կրթություն է ստացել և տիրապետում էր հունարեն, պարսկերեն, ասորերեն և վրացերեն լեզուներին։

Այն օրերին, չնայած նրան, որ Հայաստանն առաջին էր ընդունել քրիստոնեությունը որպես պետական կրոն, ժողովուրդը չէր կարողանում ընթերցել օտար լեզվով գրված Աստվածաշունչը և հասկանալ քրիստոնեության գաղափարները։ Վարդապետները ընթերցում էին հունարեն Աստվածաչունչը և բանավոր ներկայացնում ժողովրդին, քանի որ չկային հայերեն տառեր։

4-րդ դարի վերջում Հայաստանը հայտնվել էր ծանր իրավիճակում։ 387 թվականին հայկական պետությունն առաջին անգամ բաժանվել էր Բյուզանդական կայսրության և Սասանյան Պարսկաստանի միջև։

Երկիրը՝ բաժանվելով երկու մասի, կորցրեց իր անկախությունը, ազգային, քաղաքական ու կրոնական միասնությունը, ինչը կարող էր հանգեցնել հայ ազգի միաձուլմանը զավթիչներին։

ՀԱՅ ԳՐԵՐԻ ԳՅՈՒՏԸ

Երկրի և հայ ազգի համար ստեղծված տվյալ դժվարին իրավիճակում հայ գրերի գյուտը դարձել էր այն միակ ելքը, որը կօգներ պահպանել երկու մասի բաժանված և օտար տիրապետության տակ գտնվող ժողովրդի ինքնությունը, մշակութային ու կրոնական միասնությունը։ Այս պայմաններում է, որ Մեսրոպ Մաշտոցը նախաձեռնում է հայ գրերի ստեղծումը։

405 թվականին Մաշտոցը ստեղծում է հայոց գրերը, որոնք կատարելապես համապատասխանում էին հայոց լեզվի հնչունային համակարգին։ Մեսրոպյան այբուբենն ունեև 36 տառ, որոնց հետագայում ավելացվեցին ևս երեքը։

ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉԻ ԹԱՐԳՄԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ

Գրերի ստեղծումից հետո Մեսրոպ Մաշտոցը և Սահակ Պարթևն իրենց աշակերտների հետ միասին սկսել են Աստվածաշնչի թարգմանությունը։ Կարճ ժամանակում Սուրբ գիրքը թարգմանվել է հայերեն։

Ահա հայերեն թարգմանված առաջին նախադասությունը.

«Ճանաչել իմաստությունը և խրատը, իմանալ հանճարի խոսքը»։

ՄԵՍՐՈՊ ՄԱՇՏՈՑԻ ԺԱՌԱՆԳՈՒԹՅՈՒՆԸ

Մեսրոպ Մաշտոցը մահացել է 440 թվականին։ Մաշտոցի մահից հետո նրա մարմինը տեղափոխում են Օշական (գյուղ Արագածոտնի մարզում, Քասաղ գետի ափին), որտեղ երեք տարի անց հազարապետ Վահան Ամատունին մատուռ է կառուցում Մաշտոցի շիրիմի վրա։

Մայրաքաղաքի կենտրոնական փողոցներից մեկը՝ Մեսրոպ Մաշտոցի պողոտան, նույնպես կրում է մեծ հայի անունը։ Այս փողոցը տանում է դեպի Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարան՝ հին ձեռագրերի և փաստաթղթերի պահպանման և ուսումնասիրման կենտրոն։ Շենքի դիմաց կանգնեցված է Մաշտոցի արձանը՝ նրա աշակերտ Կորյունի հետ։

Հայաստանում կա նաև հայոց այբուբենին նվիրված համալիր, որը գտնվում է Արագածոտնի մարզում՝ Արտաշավան գյուղի մոտակայքում։ Այստեղ կանգնեցված են հայկական այբուբենի 39 տառերի քարե արձանները։ Համալիրը կառուցվել է 2005 թվականին՝ հայկական այբուբենի ստեղծման 1600-ամյակի առթիվ։

ԱՄՓՈՓՈՒՄ

Մեսրոպ Մաշտոցը հայ ազգային հերոս է և մեծ վարդապետ, որի առաքելությունը հայերի, որպես ազգի պահպանությունն էր։

Գրող Ավետիք Իսահակյանը այսպես է ասել Մաշտոցի մասին. «Մեսրոպ Մաշտոցի ստեղծած տառերը փրկեցին հայոց լեզուն և մշակույթը»։

Իր պատմության ընթացքում հայ ազգը շատ է պայքարել իր ինքնությունը, լեզուն և կրոնը պահպանելու համար։ Մաշտոցի գյուտն այսօր էլ ծառայում է այդ մեծ նպատակին։

Առաջադրանք

  • Ի՞նչ նշանակություն ունեցավ հայոց գրերի ստեղծումը։
  • Որտե՞ղ է գտնվում Մաշտոցի գերեզմանը։
  • Մեսրոպ Մաշտոցի անունը կրող ի՞նչ վայրեր կան Երևանում։

Фразеологизмы античной мифологии

Цель проекта: составление словаря фразеологизмов, основанных на мифах древней Греции.

Задачи:

 

  • выяснить, что является фразеологизмом;
  • составить список и узнать происхождение и значение древнегреческих фразеологизмов;
  • составить словарь древнегреческих фразеологизмов.

 

 

 

 

«Ящик Пандоры»

Согласно легенде, когда Прометей, могучий титан, похитил для смертных божественный огонь, научил их искусствам и ремеслам и дал им знания, счастливее стала жизнь на земле. Зевс, разгневанный поступком Прометея, жестоко покарал его, а людям послал на землю зло. Он повелел славному богу-кузнецу Гефесту смешать землю и воду и сделать из этой смеси прекрасную девушку, которая обладала бы силой людей, нежным голосом и взглядом очей, подобным взгляду бессмертных богинь. Дочь Зевса, Афина-Паллада, должна была выткать для нее прекрасную одежду; богиня любви, златая Афродита, должна была дать ей неотразимую прелесть; Гермес — дать ей хитрый ум и изворотливость.

Тотчас же боги исполнили повеление Зевса. Гефест сделал из земли необычайно прекрасную девушку. Оживили ее боги. Афина-Паллада облекла девушку в сияющие, как солнце, одежды и надела на нее золотые ожерелья. Гермес вложил ей в уста лживые и полные лести речи. Назвали боги ее Пандорой. Пандора должна была принести с собой людям несчастье.

Когда это зло для людей было готово, Зевс послал Гермеса отнести Пандору на землю к брату Прометея, Эпиметею. Мудрый Прометей много раз предостерегал своего неразумного брата и советовал ему не принимать даров от Зевса. Он боялся, что эти дары принесут с собой людям горе. Но не послушался Эпиметей совета мудрого брата. Пленила его своей красотой Пандора, и он взял ее себе в жены. Вскоре Эпиметей узнал, сколько зла принесла с собой Пандора людям.

В доме Эпиметея стоял большой сосуд, плотно закрытый тяжелой крышкой; никто не знал, что в этом сосуде, и никто не решался открыть его, так как все знали, что это грозит бедами. Любопытная Пандора тайно сняла с сосуда крышку, и разлетелись по всей земле те бедствия, которые были некогда в нем заключены.

Счастливо жили раньше люди, не зная зла, тяжелого труда и губительных болезней. Теперь злом наполнялись и земля, и море. Незваными и днем, и ночью приходят к людям зло и болезни, страдания несут они с собой людям. Неслышными шагами, молча приходят они, так как лишил их Зевс дара речи, — он сотворил зло и болезни немыми.

«Ахиллесова пята»

Многие предания древней Греции имеют несколько вариантов. Ахиллесова пята миф относится к таким сказаниям. По одной версии, мать героя закаляла его в божественном огне. Второй вариант истории о том, как великий воин обрел свою неуязвимость, гласит, что Фетида окунала его в воду реки мертвых — Стикс. В обоих случаях единственным слабым местом мальчика осталась пята, за которую младенца держали.

Ахилл прославился как великий воин. С самого детства он рос крепким и выдающимся юношей. Ему были неизвестны страх и робость. Не было того, что могло бы напугать героя. Будучи еще совсем маленьким, он ходил на охоту убивать львов и терроризирующих крестьян диких кабанов.

Была в нем не только сила, но и скорость.

Рос он под наставлением своей матери Фетиды. Она хоть и была богиней, но ни на день не забывала про смертного сына. С наставлениями и учениями являлась мать к Ахиллу.

Однажды, известный в те времена предводитель воителей Менелай стал собирать новое войско, чтобы отправиться войной на Трою.  Он обратился к Ахиллу и призвал его участвовать в предшествующей войне, и тот, не думая, согласился.

Он в первые же дни обрел репутацию великого воина. Бесстрашие и умение обращаться с мечом обеспечили юноше воинскую славу. Миф рассказывает, что им было совершено большое количество подвигов на поле битвы. Удача сопутствовала мальчику повсюду.

Вся суть и происхождение выражения «Ахиллесова пята» заключается в нелепой гибели героя. После возвращения с войны Ахилл отправился к царскому дворцу, там он встретился с ненавидящим его принцем Парисом. Тот взял лук и выстрелил в юношу. Он выпустил две стрелы, одна из которых вонзилась в единственную слабую точку у героя не теле — в пятку. Отравленный наконечник не оставил шансов Ахиллу выжить.

«Панический страх»

В Греческой мифологии часто можно было видеть и бога Пана. Когда родился великий Пан, то мать его нимфа Дриопа, взглянув на сына, в ужасе обратилась в бегство. Он родился с козлиными ногами и рогами и с длинной бородой. Но отец его, Гермес, обрадовался рождению сына, он взял его на руки и отнес на светлый Олимп к богам. Все боги громко радовались рождению Пана и смеялись, глядя на него.

Бог Пан не остался жить с богами на Олимпе. Он ушел в тенистые леса, в горы. Там пасет он стада. Лишь только услышат нимфы чудные звуки свирели Пана, как толпами спешат они к нему, окружают его, и вскоре веселый хоровод движется по зеленой уединенной долине, под звуки музыки Пана. Пан и сам любит принимать участие в танцах нимф. Когда Пан развеселится, тогда веселый шум поднимается в лесах по склонам гор. Когда же наступает жаркий полдень, Пан удаляется в густую чащу леса или в прохладный грот и там отдыхает. Опасно беспокоить тогда Пана; он вспыльчив, он может в гневе послать тяжелый давящий сон, он может, неожиданно появившись, испугать потревожившего его путника. Наконец, может он наслать и панический страх, такой ужас, когда человек бросается бежать, не разбирая дороги, через леса, через горы, по краю пропастей, не замечая, что бегство ежеминутно грозит ему гибелью. Случалось, что Пан целому войску внушал подобный страх, и оно обращалось в неудержимое бегство. Не следует раздражать Пана — когда вспылит, он грозен. Но если Пан не гневается, то милостив он и добродушен. Много благ посылает он пастухам. Бережет и холит стада греков великий Пан.

«Домоклов меч» — постоянно угрожающая опасность

В прекрасном и богатом сицилийском городе Сиракузы тридцать восемь лет единолично правил Дионисий. И хотя могущество его было велико, счастливым он себя не чувствовал. Он жил в постоянной тревоге, особенно опасаясь за свою власть и жизнь. Дионисий никому не доверял, а потому не имел настоящих друзей. Телохранителей он набирал из бывших рабов, которым даровал свободу.

Он опасался ходить или ездить куда-либо, так как повсюду ему мерещились ловушки и засады.

Страх постоянно сопутствовал Дионисию. Если он даже дома боялся всего и вся, то что уж говорить о том, когда ему приходилось покидать дворец! Он боялся встречаться с народом, выступать перед ним.

И вот однажды тирану предоставилась возможность показать всем, какова на самом деле его счастливая жизнь. Среди окружавших его льстецов был человек по имени Дамокл. Ему страстно хотелось больше других угодить своему благодетелю. И вот он восхищенно сказал Дионисию: «Какой ты счастливый, царь! У тебя несметные богатства! Ты правитель прекрасного города! Твой дворец великолепен, красивее и богаче его вряд ли можно сыскать! Я уверен, на свете еще не было человека счастливее

Дионисий ответил: «Ты замечательно говоришь, Дамокл, о моей прекрасной жизни. Наверняка и ты хотел бы жить такой же прекрасной жизнью? Говори правду, не бойся».

Дионисий тут же исполнил его желание. Он приказал посадить его на золотое сиденье, покрытое великолепным ковром, изготовленным искуснейшими мастерами, а рядом поставить несколько изящных столиков, на которых сверкали драгоценные приборы из золота и серебра.

Однако Дионисий велел незаметно спустить с потолка острый меч, подвешенный на конском волосе. Он висел прямо над шеей мнимого счастливца. Заметив его, Дамокл тут же потерял интерес к окружающей его роскоши, перестал получать удовольствие от еды и напитков. Он уже не смотрел на прислуживающих ему юношей, не замечал красоты золотой и серебряной утвари, не тянул руку к изысканным блюдам. Он не сводил застывшего взгляда с блестящего меча. При этом так дрожал от страха, что с него даже свалился венок, который обычно надевали на голову гостям во время торжественных пиров.

Кончилось тем, что Дамокл попросил тирана освободить его от всей этой роскоши, поскольку он в полной мере вкусил его счастья и с него достаточно. Так он на собственном опыте изведал, что не может быть счастлив тот, над кем постоянно висит угроза какой-нибудь беды.

  • Прочитай мифы о Пандоре и Ахиллесе.
  • Объясни значения выражений “Открыть ящик Пандоры” и “Ахиллесова пята”.
  • Повтори слова-действия.
  • Подбери и запиши как можно больше слов-дейстыий к данным существительным. Снег — идет, идет,  лежит, сыплется, кружится, укутывает, покрывает. дождь-идет,идет, лет
  • пчела-летит,кружится,
  •  котенок-мурчит,лежит
  • повар-готовит,нарезает
  • ученик-учитсья,играет
  • человек-читает,кушает
  • Подбери синонимы к данным словам: покарал-достиг, уста-губи, предостерегал, бедствия-нишасте, предания, неуязвимость.
  • Образуй форму прошедшего времени: вырезать – он вырезал, она вырезала, узнать – он узнал, она узнала, поджарил – он поджег, она поджегда, услышать – он услышал, она услышала, падать – он падал, она падала, оно падоло, хрустеть – он хрустил, она хрустила, оно хрустильяю

English. October 31 — November 4

I get up a seven o clock.

I am playing with my telefhone in the school.

Our lessons start at 9 o clock.

I do my lessons at 6 oclock in the evening.

I am in the school and we are learning.

I go to bed at 8 o clock at night.

  1. It is nine o clock.
  2. It is ten o   clock.
  3. It is twelve  clock.
  4. It is  eleven clock
  5. It is one clock.
  6. It is six  clock.
  7. It is seven clock.
  8. It is four  clock.
  9. It is three clock.

Դասարանում 11.01.2022

53.Կետերի փոխարեն գրի´ր  տրված հոմանիշներից մեկը (ամենահարմարը):

Մեկ էլ, թթի կարմիր շիրան պռոշներին, ներս ընկավ պուճուր տղան՝ շոգից կարմրած … (թշերով, այտերով):
Հյուրը քթի տակ բարի … (հռհռում, քմծիծաղում, ծիծաղում, ժպտում) էր երեխայի շատախոսության վրա:
Առաջ բերեցին նրա … (ազնվատոհմ, վեհազգի, զտարյուն) նժույգը:
Լքված նավը կամաց-կամաց … (սուզվում, իջնում, խորտակվում, ընկղմվում) էր:
Նրա բոլոր հույսերը … (սուզվում, խորտակվում,ընկղմվում) էին:

54.Տրված բառերն ըստ հոմանիշության բաժանի´ր հինգ խմբի:

Մնացուկ, ոստ, մնացորդ, շյուղ, թափոն, մառան, նկուղ, կասկած, թերմացք, նախատինք, տարակույս, պարսավանք, հանդիմանություն, տարակուսանք, շտեմարան, երկմտություն, թափթփուկ, շիվ, կշտամբանք, ճյուղ, ավելցուկ, անարգանք:

55.Սխալ կամ ոչ տեղին գործածված բառերը գտի´ր և ուղղի´ր՝ դրանց հոմանիշները գրելով:

Մի թարմ աշակերտ կա մեր դասարանում:

Հիվանդին լավ դիտիր , որ շուտ լավանա:

Տարվա ծայրին մի անակնկալ էլ կար:

Մատանու ակը գլորվեց մինչև անծանոթի կոշիկն ու հանգստացավ:

Դասարանում՝ Լեզվական խաղ.

  1.  Ի՞նչ կստացվի, եթե «աղ»-ն ու «մուկ»-ը խառնենք իրար: աղմուկ
  2. Հետևյալ բառերի տառերի վերադասավորումով ստանալ նոր բառեր՝ մշակ, ափսե, ժանր, վիճակ, գավառ, վտակ, մկրատ, պարկ, վկա:

մաշկ, փեսա, նժար, կավիճ, ագռավ, կտավ, մտրակ, կարպ,

  1. Կազմիր այնպիսի նախադասություններ, որ բոլոր բառերը սկսվեն նույն տառով:

Ծիտը ծլվլում է ծառի ծերին:

Աննան աշխատում է արվեստանոցում:

  1. Գրականություն բառի տառերով կազմիր ո՞վ կամ ի՞նչ հարցին պատասխանող բառեր:

թանկ, թույն, ական, ակ, աննա, կաթ, գրություն, նկար:

  1. Շարունակեք նախադասությունն այնպես, որ գայլը մեղավոր չլինի։ Գայլը կերել էր փոքրիկ նապաստակին, նապաստակը քարով հարվածել էր գայլին:

 

Անտուան դը Սենտ Էքզյուպերի. Փոքրիկ իշխանը (հատված)

Մեծահասակները թվեր շատ են սիրում: Երբ նրանց պատմում ես, որ դու նոր բարեկամ ես ձեռք բերել, նրանք երբեք չեն հարցնում ամենագլխավորի մասին: Երբեք նրանք չեն ասի. «Իսկ ինչպիսի՞ ձայն ունի նա: Ինչպիսի՞ խաղեր է սիրում խաղալ: Թիթեռներ բռնո՞ւմ է, թե՞ ոչ»: Նրանք հարցնում են. «Քանի՞ տարեկան է նա: Քանի՞ եղ□այր ունի: Քաշն ինչքա՞ն է: Ինչքա՞ն է վաստակում նրա հայրը»: Եվ դրանից հետո երևակայում են, թե ճանաչեցին մարդուն: Երբ մեծահասակներին ասում ես՝ «Ես տեսա վարդագույն աղյուսից մի տուն, որի պատուհանին խորդենի կար, իսկ կտուրին՝ աղավնիներ», նրանք երբեք չեն պատկերացնում այդ տունը: Նրանց պետք է ասել. «Ես տեսա մի տուն, որ արժե հար□ուր հազար ֆրանկ»: Եվ միայն այդ ժամանակ նրանք կբացականչեն. «Ինչպիսի՜ գեղեցկություն»: Ճիշտ այդպես, եթե նրանց ասես. «Ահա ձեզ ապացույցներ, որ, իրոք, Փոքրիկ իշխանը եղել է, որ նա շատ, շատ լավն էր, ծիծաղում էր և շատ էր ուզում գառնուկ ունենալ. իսկ ով ուզում է գառնուկ ունենալ, նա անպայման գոյություն է ունեցել»: Եթե այսպես ասես, նրանք միայն ուսերը կթոթվեն ու ձեզ կնայեն այնպես, ինչպես կնայեին մի անգետ մանկիկի: Բայց եթե նրանց ասես՝ «Նա թռել եկել էր մի մոլորակից, որը կոչվում է № 612», դա նրանց կհամոզի, և նրանք քեզ այլևս չեն ձանձրացնի հարցերով: Ի՜նչ կարող ես անել, այդպես են մեծահասակները: Չարժե նրանցից նեղանալ: Երեխաները մեծահասակների նկատմամբ պետք է ներողամիտ լինեն:

Բայց մենք (հասկանալ), թե ինչ բան է կյանքը, և ինչ խոսք, ծիծաղում ենք համարների ու թվերի վրա: Ես այս պատմվա□քը սիրով մի կախարդական հեք□աթի նման կպատմեի: Ես կուզեի սկսել այսպես. «Կար-չկար մի գեղեցիկ իշխան կար: Նա ապրում էր մի մոլորակի վրա, որը իրենից մի քիչ էր մեծ, և նա սրտակից բարեկամ չուներ…»: Նրանք, ովքեր (ճանաչել) կյանքը, կզգային, որ սա զուտ ճշմարտություն է: Ես ամենևին էլ չեմ ուզում, որ իմ գիրքը կարդան միայն զվարճության համար: Իմ սիրտը ցավից ճմլվում է, երբ ես (հիշել) իմ փոքրիկ բարեկամին, և ինձ համար հեշտ չէ նրա մասին պատմելը: Արդեն վեց տարի է անցել այն օրից, ինչ նա և իր գառնուկը հեռացել են ինձանից: Ես նրա մասին ուզում եմ պատմել, որպեսզի չմոռանամ նրան: Շատ տխուր բան է, երբ բարեկամներին մոռանում են: Բոլորը չէ, որ բարեկամ ունեն: Եվ ես (վախենալ), թե կդառնամ մեծահասակների նման, իսկ նրանք թվերից բացի ոչնչով չեն հետաքրքրվում:

  1. Տեքստի չորս բառերում տառի փոխարեն վանդակ է դրված, դո՛ւրս գրիր այդ բառերը՝ լրացնելով բաց թողած տառերը:

______________________________

______________________________

______________________________

______________________________

  1. Ի՞նչ է նշանակում երևակայել բառը.

ա/ պատկերացնել
բ/ շինել
գ/ պատրաստել
դ/ կառուցել

  1. Գրի՛ր տրված բառերի հոմանիշները.
           ա/ գեղեցիկ               ___________________
    բ/ շատ                      ___________________
    գ/կախարդական    ____________________

դ/ մեծ                     _____________________

  1. Տեքստում հանդիպող հետևյալ բառերից ո՞րն է գործածված եզակի թվով.

ա/ խաղեր

բ/ պատուհաններ

գ/ թվեր

դ/ իշխան

5. Տրված բառերից յուրաքանչյուրի դիմաց նշված է, թե ինչ խոսքի մաս է: Ո՞ր տարբերակում է սխալ նշված.

ա/ գեղեցիկ — ածական

բ/ տխուր — գոյական

գ/ գառնուկ — գոյական

դ/ մոլորակ – գոյական

6. Փակագծերում նշված բայերը(գործողություն ցույց տվող բառերը) համապատասխանեցրո՛ւ տեքստին:

_________________                    __________________

_________________                    __________________

_________________                     __________________

_________________                    __________________
7. Ի՞նչ են շատ սիրում մեծահասակները:
__________________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________________

8. Ի՞նչ էին հարցնում մեծահասակները նոր բարեկամի մասին:
__________________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________________

9. Ինչո՞ւ Փոքրիկ իշխանի մասին պատմելը հեշտ չէր.

ա/ հեղինակը մանրամասները չէր հիշում

բ/ արդեն վեց տարի էր անցել, ինչ նա և գառնուկը հեռացել էին

գ/ բարեկամներին շուտ էին մոռանում

դ/ հեղինակի սիրտը ճմլվում էր

10. Ինչո՞ւ էր հեղինակը վախենում մեծահասակների նման դառնալուց.

ա/ ճիշտ հարցեր էին տալիս

բ/ ծիծաղում էին համարների և թվերի վրա

գ/մեծահասակները թվերից բացի ոչնչով չէին հետաքրքրվում

դ/ մեծահասակները շատ բարեկամներ ունեին

11. Դու՛րս գրիր այն հատվածը, որտեղ գրված է, որ երեխաները պետք է հասկանան և  ներեն մեծերին:
____________________________________________________________________________________

____________________________________________________________________________________

_________________________________

Երկիր, որտեղ ոչ մի սուր բան չկա․ Ջաննի Ռոդարի

Ջովանինոն շատ էր սիրում ճանապարհորդել:   Ճամփորդեց-ճամփորդեց, մի օր էլ հայտնվեց այնպիսի երկրում, որտեղ ոչ մի սուր բան չկար:  Տներն այդ երկրում կառուցված էին առանց սուր անկյուններինրանք կլոր էին:  Շենքերի տանիքներն էլ էին կլոր: Ճանապարհի կո□քին, որտեղով քայլում էր Ջովանինոն, թփերի ու վարդերի պուրակ կար: Ջովանինոն  որոշեց մի վար□  քաղել և զարդարել իր   բաճկոնը: Նա   զգուշությամբ ուզում էր պոկել վարդը, որպեսզի մատը չծակի, բայց տեսավ, որ վարդը փուշ չունի, ուրեմն՝  իր մատը չի ծակի:  Այդ ժամանակ թփերի ետևից հայտնվեց քաղաքային պարեկը և ժպտալով հարցրեց Ջովանինոյին.

-Դուք երևի չգիտե՞ք, որ չի  կարելի վարդ քաղել:

-Ներեցեք ինձ … ես չմտածեցի,  որ…

-Այդ դեպքում Դուք պետք է վճարեք տուգանքի կեսը,- ասաց պարեկը և սկսեց գրել անդորրագիրը:
Ջովանինոն  հանկարծ նկատեց, որ պարեկի գրիչը սուր չէ, և խնդրեց ցույց տալ այն:

— Խնդրեմ ,- ասաց պարեկը և մեկնեց գրիչը:

Գրիչը, ինչպես նաև պարեկի  թուրը , ամենևին սուր չէին , դրանք բութ էին, բութ:

— Սա ի՞նչ երկիր է, այստեղ ամեն ինչ տար□րինակ է:

Այստեղ ոչ մի սուր բան չկա,- բացատրեց պարեկը:

-Իսկ մե՞խը,- հարցրեց Ջովանինոն,- չէ ՞ որ այն պետք է սուր լինի:

-Մենք մեխ չենք օգտագործում: Մեխի փոխարեն սոսինձ ենք օգտագործում:  Իսկ հիմա բարի եղեք ինձ երկու անգամ ապտակել:

Զարմանքից Ջովանինոյի բերանը բաց մնաց.

-Ո՛չ, ո՛չ, ի՞նչ եք ասում, ես չեմ ուզում հայտնվել բանտում, եթե այդպես է, ես պատրաստ  եմ  երկու ապտակ ստանալ:

-Բայց մեզ մոտ այդպես է ընդունված. լրիվ տուգանքը՝ չորս ապտակ, կեսը՝ երկու,- պատասխանեց պարեկը:

-Երկու ապտակ պարեկի՞ն:

-Այո՛:

-Բայց դա իրավացի չէ, այդպես չի կարելի:

-Իհարկե արդարացի չէ. այդպես չի՛ կարելի :

-Իհարկե արդարացի չէ, և որպեսզի այդպես չլինի, ոչ ոք օրենքը չի խախտում: Դե,  ես սպասում եմ. տվեք ինձ երկու ապտակ և մյուս ան□ամ ավելի զգույշ եղեք:

-Բայց ես չեմ ուզում ձեզ ապտակել:

-Այդ դեպքում ես ստիպված եմ ձեզ առաջարկել լքել մեր երկիրը:

Եվ Ջովանին ստիպված եղավ հեռանալ այն երկրից, որտեղ ոչ մի սուր բան չկար: Բայց նա երազում էր վերադառնալ այնտեղ և ապրել ամենաօրինակելի օրենքներով և ամենադաստիարակված մարդկանց հետ:

1.Տեքստի չորս բառերում տառի փոխարեն վանդակ է դրված, դո՛ւրս գրիր այդ բառերը՝ լրացնելով բաց թողած տառերը:

Կողքին, վարդ, տարօրինակ,  անգամ

2. Ի՞նչ է նշանակում  պուրակ  բառը.

ա/ բանջարանոց

բ/ արտ

գ/ զբոսայգի

դ/ ծաղկի խանութ

3. Լրացրո՛ւ առած-ասացվածքները՝ օգտվելով տրված բառերից.

ա/Ինձ համար արա, քեզ համար——սովորիր:————————:
բ/Խաչն իմն է ——զորությունը—————— ես գիտեմ:
գ/Փողոցում —գտածը——————— փողոցում էլ կկորցնես:
դ  —Այսօրվա———— գործը վաղվան չեն թողնի:

զորությունը, սովորիր, գտածը, այսօրվա

4. Այն ի՞նչն է, այն ի՞նչը.
Հողից վերև՝
Փոքրիկ արև,
Վրան՝ հազար
Սերմ ու տերև:
—արևածաղիկ———————————

 

5. Ինչպիսի՞ երկրում էր հայտնվել Ջովանինոն:

Երկիր, որտեղ ոչ մի սուր բան չկա

6.Ի՞նչ տուգանք նշանակեց պարեկը: Նմանատիպ մի տուգանք էլ դու մտածի՛ր:

Պարեկը տուգանք նշանակեց երկու ապտակ: Ես կնշանակեի, որ նորից աճեցնի:

7. Ինչո՞ւ էր ստիպված Ջովանինոն լքել այդ երկիրը.
ա/որովհետև վճարել էր տուգանքը
բ/որովհետև պարեկը արդարացի էր
գ/որովհետև խախտեց այդ երկրի օրենքը
դ/որովհետև միամիտ էր

8. Կուզեի՞ր Ջովանինոյին հետ գնալ այդ երկիր:

Այո ինձ հետաքրքրեց այդ երկիրը:

Skip to toolbar