Մի գարնան առաոտ պատուհանը բացեցի և մի հրաշք տեղի ունեցավ: Ամբողջ ծառերը,ծաղիկները ծաղկել են և կանաչել եին ծաղիկները ծաղկել: Ես արագ իջա բակ այնտեղից չէի գնում: մայրիկս կանչում էր վերև բայց ես չեի ուզում բարձրանալ որոհվետև այս հրաշք վայրը ինձ չեր թողում բարձրանալ տուն: Մայրս ասաց -բարձրացի վերև:
– ոչ: Ես որոշեցի մայրիկիս ասեմ որ ես գնում եմ արարատ լեռ:
- Մայրիկ կարող եմ գնալ արարատ լեռ:
- Իհարկե ոչ:
- Ինչու:
- Որ դու գնաս արարատ լեռ կկորչես:
- լավ:
Տղան այս հրաշք վայրից չեր գնում սակայն մայրը նորից ասաց
- արի վերև: Տղան պատասխանեց:
- Ոչ:
Տղան ժամեր անց եկավ տուն: